Madril - Valladolid linea

Eraikuntza-prozesua gauzatzeko epea eta ingurumen-inpaktu txikiena betetzeko irizpideetatik abiatuta garatu zen.

Ekialdeko hodiaren kalea 2005eko maiatzaren 5ean egin zen inaugurazio ekitaldi batean, Magdalena Álvarez Sustapen ministroa buru zela. Hilabete geroago lanak amaitu ziren, mendebaldeko hodiaren kalea egin zenean. Obrak 2002ko irailaren 28an hasi zirenez, 32 hilabete inguru iraun zuten.

Guadarramako tunela Madril Espainiako ipar eta ipar-mendebaldeko hiri nagusiekin lotuko dituen abiadura handiko lineen giltzarria da.

Martxan jarri ondoren, Madril-Segovia ibilbidea 22 minututan egiten da, eta Valladoliderako bidaia 55 minututan egin daiteke.

Luzetarako profilean, Madrilgo aldetik, tunelak 998 metroko altitudean abiatzen dira, eta 1.200 metroko gehieneko kotara iristen dira, % 1,5eko batez besteko maldarekin, eta, ondoren, 1.114 metrora jaisten dira Segoviako irteeran, % 0,9ko maldarekin.

Tunela Miraflores de la Sierra eta Segovia udal-mugarteetatik igarotzen da. Profil geologikoak bost tarte handi ditu trazadurak zeharkatzen dituen unitate nagusien izaeraren arabera eta trinkotasun, gogortasun eta urradura handiko granito eta genisak daude.

Profil morfologiko eta geologikoaren grafikoa

Hodi bikoitzeko tunela da eta ardatzen artean 30 metroko distantzia eta 28,4 kilometroko luzera ditu.

Bi hodiak 250 metrotik behin dauden larrialdietako galerien bidez lotuta daude.

Guadarrama mendigunea eremu bereziki babestua da. Hori dela eta, ez zen erabili tarteko erasorik eraikuntzan, eta lau tuneladora erabili ziren, bi tunela osatzen duten hodi bakoitzeko.

Makina horiek erauzitako arroketarako espezifikoki eraiki ziren, Guadarrama mendilerroko trazaduraren eta geologiaren ezaugarrietara egokituta.

Obraren tamainaren adibidea: lau makinen artean 4 milioi metro kubiko harri baino gehiago atera ziren.

Tuneladorak "ezkutu bikoitzekoak" izan ziren, tunel-fabrika mugikor modukoak, hain zuzen. Makinei esker segurtasun-, produktibitate- eta errendimendu-maila handiak lortzen dira.

Tuneletako bakoitzak, bi hegoaldeko ahotik, Madrilen, eta beste biak, iparraldeko ahotik, Segovian, egunean 16 metro inguruko batez besteko erritmoan egin zuen aurrera; hala ere, hilabete batean induskatutako 1.000 metro ingurura iritsi ziren. Zulaketa prozesuarekin batera, tuneladorek tunelaren barne estaldura osatzen duten dobelazko eraztunak jarri zituzten.

Tuneladoren indusketa diametroa 9,5 metrokoa da gutxi gorabehera, eta 32 zentimetroko lodiera duen dobelazko eraztunarekin estali ondoren, 8,5 metrora murrizten da.

Prozesu horren ostean, tunela prest dago gainerako trenbide-elementuak instalatzeko.

Tunela ingurune naturalean inpaktu txikiena eragiten duen garraio-azpiegitura da, bai eraikitzean bai geroko erabileran.Gainera, proiektuan tunelak 1.000 m inguru luzatzea erabaki zen, eremu babestuetan eta ingurumen-balio handia dutenetan kalterik ez eragiteko.

Hasieratik ezarri ziren obrak ingurumenean integratzeko eta sistema hidrologikoa, fauna eta landaredia babesteko beharrezko neurriak.

Ingurumen-inpaktuaren Adierazpenarekin bat, induskatutako materialaren ia % 30 hormigoia fabrikatzeko baliatu zen. Gainerakoa, Ingurumen-agintariek baimendutako zabortegietara eraman zen.

Tunelean interkonexio-galeriak daude, 250m-tik behin.Eraikitze-prozesuan zehar, galeria horiek 1.000 metrotik behin zulatu ziren, langileen segurtasuna bermatzeko.

Tunelaren erdian, bi hodien artean, larrialdi-gela dago, 500 metroko luzerakoa, eta 1.200 lagunentzako edukiera du.

Larrialdi-gelak aireztapen-sistema propioa du, eta aire freskoa bermatzen dio 48 orduz, sutea izanez gero.

Kontrol-zentrotik honako instalazio hauek gainbegiratzen dira: aireztapena, galeriak aireztatzea eta larrialdi-gela, energia, argiztapena, seinaleztapena, komunikazioak eta larrialdiak detektatu eta itzaltzea.