Madrid Atocha - Chamartín abiadura handiko tunela
Jarduketaren onurak
Jarduketaren onurak
Trenbide-lotura UIC zabaleran, Madrid-Puerta de Atocha eta Madrid-Chamartín geltokiak lotuko dituena, funtsezko azpiegitura izango da Espainian nazioarteko zabalerako sare ornodun bat garatzeko, Madrildik pasatzen diren abiadura handiko lineen arteko konexioa ahalbidetuko baitu, abiadura handiko trenaren interoperabilitatea erraztuz.
Finantziazio europarra
Adif AHk Europar Batasuneko (EB) funts eta programetatik jasotako laguntzak eta finantzaketa izan ditu linea horrek.
“Europa egiteko modu bat”

Chamartín, cabecera de los servicios de AV Madrid-Alicante/Murcia
Ventajas y soluciones
Mayor y mejor conexión
Vertebración territorial
Fluidez en la circulación
Su trazado discurre por debajo de los dos túneles ferroviarios de Cercanías y, a lo largo de su recorrido, pasa también por debajo de ocho líneas de metro.
En su trazado de 7,3 km, cruza el centro de la capital, pasando bajo lugares tan emblemáticos como la calle Serrano, la Puerta de Alcalá o el Jardín Botánico.
Pese a su envergadura, su excavación se completó en tan sólo nueve meses, un periodo inferior al que previsto inicialmente.
La obra se ejecutó casi en su totalidad bajo tierra, con mínimas actuaciones en superficie, por lo que no afectó ni al tráfico ni a los edificios o vecinos de las zonas por las que discurre.
que se trasladó a España desmontada y en barco. Con 125 m de longitud y un dinámetro de 11,5 m, alcanzó avances en la excavación de hasta 57 m diarios.
Nuevas vías construidas entre Atocha y Torrejón de Velasco para separar los tráficos de trenes del sur de los Levante, que ahora comparten vías en su llegada a la capital.
La ejecución ha supuesto un gran esfuerzo técnico por su ubicación, al tratarse de una zona con amplia concentración de infraestructuras y dotaciones. Su construcción incluye diferentes soluciones constructivas, desde pérgolas, a viaductos y túneles artificiales.
En sus 28 km de longitud, el nuevo acceso a Madrid para trenes de alta velocidad sortea la terminal logística de Abroñigal, la M-40, el río Manzanares, la A-4, la línea Madrid-Alicante y hasta la LAV Madrid-Sevilla, entre otras infraestructuras
Tunelaren ezaugarriak
Konexio berriak 7,3 km-ko luzera du. Horietatik 6,8 km tunelatzeko makina baten bidez hondeatu ziren, Chamartín geltokiaren hegoaldeko burualdetik abiatuta. Puntu horretan hasi zen zulaketa. Hasierako tartean, Mateo Inurria kalearen bidegurutzean, 110 m-ko tunel faltsu bat egin zen pilote-pantailen eta lauzaren bidez, eta tunelatzeko makina bertatik igaro zen bere ibilbidearen hasieran.
Ipar-hego norabidean, República Argentina-ko plazaraino jarraitzen du trazadurak, eta, handik, Serrano eta Alfonso XII kaleen luzetarako ardatzari jarraitzen dio. Gero, Lorategi Botanikoaren eremua zeharkatuko du, Karlos V. enperadorearen biribilgunean amaitu arte, Puerta de Atocha-ko markesina zaharraren parean.
El túnel discurre por debajo de ocho líneas de metro y de los dos túneles en ancho convencional ya existentes entre Chamartín y Atocha (por Recoletos y Sol), a una profundidad media de 45 m. Sólo pasa por encima de una línea de metro, la 9, a la altura de la calle Mateo Inurria.
El túnel se excavó en 9 meses, con un rendimiento diario de unos 25 m/día y avances máximos mensuales de más de 1.100 m, por debajo del tejido urbano del centro de Madrid.
Al tratarse de un túnel urbano, se ha utilizado vía en placa con carril embebido en un elastómero, uno de los mejores sistemas para la absorción de vibraciones y ruidos.
Tunela zortzi metro-linearen eta Chamartín eta Atocha-ren artean (Recoletos eta Sol-etik) dauden ohiko zabalerako bi tunelen azpitik igarotzen da, batez beste 45 m-ko sakoneran. Metro-linea baten gainetik (9) baino ez da igarotzen, Mateo Inurria kalearen parean.
Tunela 9 hilabetean hondeatu zen, eguneko 25 m inguruko errendimenduarekin eta hilean 1.100 m baino gehiagoko gehienezko aurrerapenekin, Madrilgo erdialdeko hiri-ehunaren azpitik.
Hiri-tunela denez, elastomero batean txertatutako erreia duen plaka bidezko bidea erabili da: bibrazioak eta zaratak xurgatzeko sistemarik onenetako bat.
Proiektuan sartzen da Chamartín geltokiko hegoaldeko burualdeko maniobra-gunea birmoldatzea. Inguru horretan tunelatzeko makina muntatu zen eta bertatik tunela hondeatzen hasi zen.
Tunelak larrialdietarako hamar irteera, lau transformazio-zentro, hiru aireztapen-putzu eta bost ponpaketa-putzu ditu. Serrano kaleko hiru larrialdi irteerak (Plaza de la Independencia, Hermosilla eta Diego de León) kanpoaldearekin komunikatzen dira aparkalekuen bidez. Gainerakoak Garganta de los Montes, Atocha-ko geltokia, Espalter, República Argentina, Concha Espina, Alberto Alcocer eta Hiedra (Chamartín geltokia) kokaguneetan daude.
Larrialdietarako irteera guztiek sektorizazio-ateak dituzte tunelean eta presurizatutako bereizte-atondoa, eta korridore eta eskaileren bidez doaz kanpoaldera.
Tunelatzeko makina
Hori eraikitzeko, azpiegitura horren zatirik handiena Herrenknecht fabrikatzaile alemanaren EPB (Earth Pressure Balance edo Lurren Presioko Armarria) motako tunelatzeko makina batekin egiten da, "Bide Handia" izenarekin bataiatua, 11,5 m-ko hondeaketa-diametroarekin eta 10,4 m-ko barne-diametroarekin. Tunelatzeko makinak 2.200 t pisatzen ditu guztira, eta 125, 6 m luze da.
Ebaketa-gurpila 350 kW c/u dituzten 18 motorrek eragiten dute, eta guztira 6.300 kW-eko potentzia instalatua dute.
Estaldura hormigoi armatuzko dobelazko eraztunen bidez egiten da, 1’8 metro zabal eta 36 cm lodi dena, eta barneko diametro librea 10’40koa da.
Ingurumen-segurtasuna eta -babesa
Antes de su ejecución, el proyecto contó con exhaustivos informes previos sobre las condiciones del terreno. Asimismo, se llevaron a cabo tareas de inspección en las edificaciones situadas a ambos lados del corredor por el que discurre el túnel.
De igual modo, se realizaron controles periódicos gracias a la instalación de instrumentación y posterior auscultación del terreno tanto en superficie como en profundidad a lo largo de todo el trazado, tanto en las infraestructuras subterráneas cercanas al túnel como en todas las edificaciones dentro de su zona de influencia .
En cuanto a las instalaciones de protección civil y seguridad, el túnel dispone de pasillos laterales de evacuación, iluminación de emergencia, señalización fotoluminiscente, sistema de ventilación, detección y extinción de incendios en túnel y cuartos técnicos, y sistema lineal de telecomunicaciones (Tetra) para los servicios de emergencia.
Protección medioambiental
Segurtasuna
Egin aurretik, lurzoruaren baldintzei buruzko aurretiko txosten zehatzak izan zituen proiektuak. Era berean, tunela igarotzen den korridorearen bi aldeetan dauden eraikinak ikuskatu ziren.
Era berean, aldizkako kontrolak egin ziren, tresneria instalatzeari eta ondoren lurra auskultatzeari esker, bai lur gainean, bai sakonean, trazadura osoan zehar, bai tunelaren inguruko lurpeko azpiegituretan, bai haren eraginpeko eremuko eraikuntza guztietan.
Babes zibileko eta segurtasuneko instalazioei dagokienez, tunelak honako hauek ditu: alboko korridoreak ebakuaziorako, larrialdietako argiak, seinaleztapen fotoluminiszentea, aireztatze-sistema, tuneleko eta gela teknikoetako suteak detektatu eta itzaltzeko sistema, eta telekomunikazio-sistema lineala (Tetra) larrialdi-zerbitzuetarako.
Ingurumenaren babesa
Ingurumenaren ikuspegitik, tunelak eragin txikia du. Hauek dira alderdirik aipagarrienak:- Lan arkeopaleontologikoak
- Neurketak eta auskultazioa. Hautsa, zarata eta bibrazioak aldizka neurtzea.
- Zuhaitzak babestea eta zuhaitzak landatzea, Madrilgo Udaleko Ondare Berdearekin lankidetzan
- Hondakinak karearekin tratatzea eta baimendutako zabortegietara eramatea.