Madril – Bartzelona – Frantziako muga linea
Espainia Europarekin komunikatzeko ardatza
Pasa den mendeko 80ko hamarkadan du hasiera.1988ko abenduaren 8an, Ministro-kontseiluak Madril eta Bartzelona arteko abiadura handiko linearen proiektua onartu zuen, urtebete lehenago onartutako Trenbide Garraioko Planaren barruan.Proiektuak ez zuen 300 km/h-ko abiadurako linea bat jasotzen, trazatu osoan trenbidea bikoiztea eta trazaduran zehar saihesbide berriak egitea baizik. Azkenik, UIC zabalerako azpiegitura independente bat eraikitzea erabaki zen, abiadura handiko parametroekin.
Hogei urte behar izan ziren bereziki zailak ziren guneak zeharkatzeko, hala nola Madrileko irteera, Lleida-Martorell tartea edo Bartzelonarako sarrera.
Lehen tarteak 1993an lizitatu ziren eta 1995ean lanak hasi ziren. Madril-Zaragoza – Lleida tartea, 443 kilometro luze dena eta 4.500 m €-ko inbertsioa duena, 2003ko urrian jarri zen martxan, Madril-Sevilla lineatik zetozen Altaria eta AVE 100 seriea trenekin. Hasiera batean, 200 km/h-ko puntako abiaduretara baino ez ziren iristen, seinaleztapen sistema berri bat ezarri zen arte, 1. mailako Ertms, abiadura pixkanaka handitzea ahalbidetu baitzuen. Hala, 2006an, Espainian lehen aldiz instalatutako sistema berriarekin, AVE trenek 250 km/h-ko abiadura maximoak lortu zituzten, gero 280 km/h-koak eta, azkenik, 300 km/h-koak 2007ko maiatzean; horrek nabarmen murriztu zituen bidaia-denborak.
Hasierako tarteko geltokiak hauek izan ziren: Madrid-Puerta de Atocha jatorri-geltokia, Guadalaja-Yebes (berria), Calatayud (berritua eta handitua), Zaragoza-Delicias (berria) eta Lleida-Pirineus (berritua).
Inicialmente sólo alcanzaban velocidades punta de 200 km/h, durante el periodo de implantación de un nuevo sistema de señalización, el Ertms nivel 1, que permitiría aumentar progresivamente la velocidad. Así, en 2006, con el nuevo sistema instalado por primera vez en España, los trenes AVE alcanzaron velocidades máximas primero de 250 km/h, luego de 280 km/h y finalmente de 300 km/n en mayo de 2007, lo que redujo considerablemente los tiempos de viaje.
Las estaciones de este trayecto inicial, además de la terminal de origen Madrid-Puerta de Atocha, fueron Guadalara-Yebes (nueva), Calatayud (remodelada y ampliada), Zaragoza-Delicias (nueva) y Lleida-Pirineus (remodelada).
2006ko maiatzean, Madril eta Bartzelona arteko lehen zerbitzu komertziala egin zen, CAFeko Alvia tren aldakor baten bidez (120 seriea); Puigverten (Lleida) kokatutako aldagailu bat erabiltzen zuen Bartzelonarako zuzeneko bidaia ohiko bidetik jarraitzeko.
2006ko abenduan, 1.613 m €-ko inbertsioaren ondoren, Lleida-Camp de Tarragonako tarteari eta Lleidako saihesbideari zegozkien beste 108 kilometro inauguratu ziren. Tarte hori irekitzean, Kataluniako bi hiriburu abiadura handiaren bidez konektatu ziren lehen aldiz.
Hamalau hilabete geroago, 2008ko otsailean, Tarragona – Bartzelona tartea jarri zen martxan, 98 kilometrokoa, eta 2.653 milioi euroko inbertsioa egin zen eta Espainiako bi hiri nagusiak abiadura handiaren bidez konektatu ziren.
Ia 9.000 milioi euroko inbertsio globalaren ondoren, 2008ko otsailaren 20an, Madril eta Bartzelona arteko abiadura handiko konexioa estreinatu zen: distantzia 2 ordu eta 38 minututan egin zuten 103 serieko trenen bidaia banarekin.
Bartzelona – Figueres tarteak 131 kilometro ditu eta 3.700 milioi eurotik gorako inbertsioa izan du, Barcelona Sants, Girona eta Figueres Vilafant geltokiak egokitzeko eta eraikitzeko obretarako funtsak kontuan hartu gabe.
Tarte osoaren inaugurazioa 2013ko urtarrilaren 8an izan zen, Asturiasko Printzea buru zuen ekitaldi batean.
Catorce meses después, en febrero de 2008, se puso en servicio el tramo Tarragona-Barcelona, de 98 kilómetros y una inversión de 2.653 M€, con el que se conectaba en alta velocidad las dos principales ciudades españolas.
Tras una inversión global de casi 9.000 M€, el 20 de febrero de 2008 se estrenó la conexión de alta velocidad entre Madrid y Barcelona con sendos viajes de trenes de la serie 103 que recorrieron la distancia en 2 horas y 38 minutos.
El tramo Barcelona-Figueres, de 131 kilómetros, ha supuesto una inversión superior a 3.700 Millones de euros, sin incluir los fondos destinados a las obras de adecuación y construcción de las estaciones de Barcelona Sants, Girona y Figueres Vilafant.
La inauguración completa de este tramo se produjo el 08 de enero de 2013, en un acto presidido por su Alteza Real el Príncipe de Asturias.
Hasiera batean, zati osoaren (75 km) luzeraren erdia baino gehiago salgai-trenek erabili zuten, bi ataletan, bata Mollet eta Girona Mercancias artean eta bestea Figueresen. Horri esker, 2010eko abenduaren 21ean, abiadura handiko linea bakoitzeko UIC zabalerako salgai-tren baten lehen zirkulazioa gertatu zen Espainian. Zerbitzua posible da nazioarteko zabalerako azpiegiturak ohiko sareko azpiegiturekin konbinatzen direlako, non hirugarren erraila instalatu zen.
Bartzelona eta Figueres artean eraikitako bi azpiegitura nabarmenenak Bartzelona eta Gironako hiri-tunelak dira. Bi tuneletan tuneladorarekin egindako zulaketa 2010eko uztailean amaitu zen.
Tartean, La Sagrerako geltokia (eraikitze-fasean), Montmelóko bigarren hiri-tunela eta Montcada i Reixaceko tunela (tuneladora ere erabili zen) nabarmentzen dira.
Madril-Bartzelona lineak Figueres-Vilafant geltoki berrian egiten du bat nazioarteko tartearekin. 2010eko abendutik, geltoki hori Bartzelona eta Paris arteko trenbide-konexioaren tren-aldaketako puntua da, Bartzelona eta Paris arteko abiadura handiko zuzeneko konexioa ustiatzen hasi arte.
Korridorearen azken puntua eta Europako abiadura handiko sareekiko lotura Figueres-Perpinyà nazioarteko atala da, 2010eko abendutik zerbitzuan dagoena. Tartean bidaiari- eta salgai-trenak ibil daitezke. Espainiako eta Frantziako partzuergo bati esker eraiki da, emakida-erregimenean, eta 1.100 milioi euroko inbertsioa izan du. 44,4 kilometro luze da guztira; 19,8 Espainian daude eta 24,6, berriz, Frantzian. Pirinioetako barrera Pertús tunelari (8,2 km) esker gainditu da.
El punto final del corredor y enlace con las redes europeas de alta velocidad es la sección internacional Figueres-Perpiñán, en servicio desde diciembre de 2010. Es un tramo apto para tráficos de viajeros y mercancías. Su construcción se ha realizado por un consorcio franco-español en régimen de concesión, con una inversión de 1.100 M€. De una longitud total de 44,4 kilómetros, 19,8 discurren por territorio español y 24,6 por Francia. La barrera de los Pirineos se ha salvado con el túnel de Pertús, de 8,2 kilómetros.